Imagen: "Opresión", de Elia Fuentes, Seixo, Xalundes.
Hoy o mañana siento rabia
mordiendo el sentimiento,
escarbando sin piedad,
palpitando en el silencio.
Tengo rabia en la raíz del vello,
agazapada tras los dientes,
a borbotones bajo la lengua,
amordazada
y callada tras el espejo.
Rabia de disimulo
por la caricia esperada,
por todas las ausencias
y los años transcurridos,
por el huidizo beso
y las huidas sin causa.
Rabia de palabras omitidas,
de mudos manifiestos,
de principios agredidos,
de flores marchitas en el tiempo,
de páginas acabadas
y gritos siempre aplazados.
Rabia por no poder,
rabia por no saber.
Siento eterna mi rabia,
por la indolencia de no hacer.
22 comentarios:
La rabia es ese sentimiento que a veces nos acecha en caso de impotencia o de no recibir la información que deseamos, como bien dices en tus versos. Un placer visitarte y leerte.
YO SABES SIENTO MUCHA RABIA CUANDO VEO A TANTAS MUJERES MUERTAS A MANOS DE SUS TIRANOS.YA NO DIGO PAREJAS, DIGO TIRANOS, PORQUE SOLO A SI SE LES PUEDA NOMBRAR.
UN POEMA LLENO DE FUERZA.
BESOS, Montserrat
Seguro que escribir el poema te la ha disminuido.
Muy bueno.
Besos.
En todo caso has escrito un manifiesto, y es importante. Muchas veces siento esas ráfagas en el alma. Miro el mar que me dice susurrando: "en mí descansa un rato".
Abrazo muy fuerte, amiga
bicos de octubre
Qué gran texto!
Rabia: reactivo para iniciar acciones.
Cordiales saludiños, Fonsilleda!
Me gusta la rabia, porque me obliga a reaccionar. La rabia es fecunda en cambios...
Excelente tu escrito, me encantó.
Un abrazo para ti.
Por aquí ando, una mañanita más de domingo. Un placer volver para perderme entre tus palabras...
Saludos y un abrazo.
Rabear non só é impotencia; tamén é un xeito de iniciar unha acción. Ti, con este poema, xa a iniciaches.
Bicos de ánimo
Un texto magnífico con el cual espero que hayas liberado toda esa rabia.
Siempre es un placer leerte querida amiga Fonsi
A rabia é un mal plato para comer e máis se é diario.
Espero que aliviases unha pouca con este manifesto.
Me llega tu rabia, la siento, pero sé que escribirla en esos versos te la habrá disminuido.
Me encantó leerte.
Un abrazo.
Es lo malo de ser tan inteligente.
la rabia es un sentimiento muy destructivo pero es humano, nadie se escapa de sentirla por unas cosas u otras.
biquiños.,
Pues grita !!!!!
no te contengas, grita, pegale a Juanito ( pobre jajaja) abre la ventana y manda al carallo todo y a todos ( a mi no podios) y veras que agustito quedas
y si no quedas pues escribe
que cuando escribes estas cosas te quedan del copón de bien y seguro que te relajan
Tus versos son la boca por la que rebosa la rabia. Expresar los sentimientos alivia.
Que sea esa rabia
el principio de la
liberación del alma,
yo creo que siempre se hace lo que se puede, aunque quede
en nuestros adentros
de que pudo ser algo más,
eso denota que siempre estamos dispuestos a darnos con generosidad.
Me gusta sentirte en el
mundo de la poesía, una faceta que tenías escondida y que me encanta.
Biquiños
Olá
Poema forte e imagem a condizer!
Gostei dos dois!
Abraço
Non deixes de sentila nunca, esa rabia é a que te fai sentirte viva e a procura das miles de cousas que che quedan por facer, non silencies..as verbas non pronunciadas doen. Moitos biquiños
Siempre se aquietan los sentiemientos, hablando, escribiendo, trabajando.
Seguro que tu rabia ha disminuido.
Muy bien por compartirla.
¿Qué recuerdos te trae Stella Maris?
Un abrazo fuerte desde mi librillo.
Rabia por no tener, por no ser, por no poder. Rabia y más rabia por la frustración de no ser correspondido...rabia y rabia; lo contrario de la apatía, la indolencia, la indiferencia. Rabia que nos produce esa fuerte energía que se convierte en vida.Esa chispa que nos dice que estamos vivos.
A rabia é un dos sentimentos máis difíciles de manexar!
Ás veces é un motor para a acción.
Pero outras, cando non se pode encauzar cara a ningures,
ocasiona tan frustración que te roe.
Pode que a través da poesía sexa unha das maneiras de darlle saída e que non te afogue.
Os poemas nacen todos de fendas profundas.
Rabiar no lleva a nada.
Publicar un comentario