A FALA (17 de maio)

Este ano, despois de moitos meses de preguiza, cando chega o día 17, o "Das Letras Galegas", que é tamén o da miña nacenza, desexo deixar o meu pequerrecho homenaxe a dous enormes poetas da lingua: Rosalía Castro e mais Curros Enríquez, con unha poesía que coñezo de fai tempo, que sei de memoria e que amais amo e me gusta moito.

"A ROSALÍA",
Curros Enríquez.

Do mar pola orela
mireina pasar,
na frente unha estrela,
no bico un cantar.
E vina tan soia
na noite sin fin,
¡Que inda recei pola probe da tola
eu, que non teño que rece por min!.

A musa dos pobos
que vin pasar eu,
comesta dos lobos,
comesta se veu.
Os ósos son dela, 
que vades gardar.
¡Ai dos que levan na fronte unha estrela!
¡Ai dos que levan no bico un cantar!.



Imaxe da miña filla Elia Fuentes, nunha, calquera, das nosas  fermosas praias.